Fruit Gose – opis stylu

Fruit Gose – piwowar musi podać jakiego owocu w potocznym rozumieniu użył

Parametry:
Ekstrakt początkowy: 9-13,8 Blg
Zawartość alkoholu: 3-4,5%
Goryczka: 10-15 IBU
Barwa: 10-50 EBC – zależna od użytego owocu

Uwaga:
Piwowar może dodać wszelkie owoce dopuszczone do spożycia. Zaznaczyć należy jednak, że mowa tu o owocach w rozumieniu potocznym, nie botanicznym ani prawnym. Piwa z dodatkiem np. ogórków lub pomidorów nie będą dopuszczone do konkursu. Piwowar musi podać jakich owoców użył do produkcji piwa. W razie wątpliwości, czy dany owoc może zostać użyty, prosimy pytać organizatora konkursu przed zgłoszeniem piwa – od decyzji o niezakwalifikowaniu piwa ze względu na niedozwolony dodatek nie ma odwołania.

Aromat:
Na pierwszym planie aromaty użytych owoców na poziomie od średnio niskich do średnio wysokich. Nie mogą one całkowicie zdominować pozostałych cech aromatu. Kwaśność (kefirowa, jogurtowa) na poziomie od średnio niskiego do średniego. Słodowość (zbożowa, chlebowa) na poziomie od niskiego do średniego. Aromat może uzupełniać bardzo niski słony akcent, który jednak nie musi być obecny i nigdy nie powinien mieć metalicznego charakteru, spowodowanego użyciem jodowanej soli. Mogą występować estry owocowe (czerwone jabłka, gruszki, owoce pestkowe) na poziomie od średnio niskiego do braku. Aromat chmielowy nie występuje. Kolendra o charakterze cytrusowo-ziołowym na poziomie niskim uzupełnia bukiet piwa. Aromat selerowy, szynkowy lub mydlany wynikający z zastosowania złej gatunkowo lub nieświeżej kolendry jest niewłaściwy. Aromaty octowe i/lub dzikie są także niewłaściwe.

Wygląd:
Barwa od jasno żółtej do ciemno złocistej, ale także zależna od użytych owoców. Piwo zamglone, ale nie błotniste. Na barwę piany mogą mieć wpływ użyte owoce, jeśli tak nie jest, powinna być biała do jasno beżowej. Bardzo gęsta, wysoka i trwała.

Smak:
Na pierwszym planie smaki od użytych owoców na poziomie od średnio niskich do średnio wysokich. Nie mogą one całkowicie zdominować pozostałych cech smaku. Na drugim planie kwaśność kwasu mlekowego (kefirowa, jogurtowa) na poziomie od średnio niskiego do średniego. Jest ona dopełniona przez niskie do średnich nut słodowych (zbożowa, chlebowa) oraz niskie do średnich posmaki kolendry (cytrusowe, przyprawowe. Mogą występować estry owocowe (czerwone jabłka, gruszki, owoce pestkowe) na poziomie od średnio niskiego do braku. Brak smaków chmielowych. Posmaki słone powinny być zauważalne, ale zawsze jedynie na niskim poziomie, często tylko nieznacznie przekraczając próg percepcji. Mogą mieć charakter lekko słony lub jedynie mineralny, ale nigdy metaliczny. Kolendra o charakterze cytrusowo-ziołowym na poziomie niskim uzupełnia bukiet piwa. Smaki selerowe, szynkowe lub mydlane wynikający z zastosowania złej gatunkowo lub nieświeżej kolendry są niewłaściwe, podobnie jak smaki octowe, siarkowe, warzywne, serowe, wymiocin, apteczne, fekalne czy diacetylu spowodowane niepoprawnym zakwaszaniem i/lub fermentacją. Pół wytrawne do wytrawnego z kwaśnym i owocowym finiszem. Obecność dzikich drożdży będzie traktowana jako zakażenie. Brak posmaków alkoholowych.

Goryczka:
Brak lub bardzo niska owocowa. Nie może być jednak cierpka ani ściągająca.

Odczucie w ustach:
Wysycenie wysokie do bardzo wysokiego. Piwo powinno być orzeźwiające, musujące i bardzo pijalne. Pełnia od niskiej do średniej.

Przykłady komercyjne:
„Kiwi and lime” – Piwne Podziemie, „Pop up gose” – Inne Beczki, „Kamikaze Kiwi” – Brokreacja, „Leśne runo” – Perun, „Kiwi kiwi kiwi” – Inne Beczki, „Zośka straszybrotka” – Piwoteka Narodowa, „Ryan Goseling” – Hopium.