Wędzony Porter Bałtycki

Autor: Aleksander Hurko, opis opracowany na podstawie opisu Porteru Bałtyckiego stworzonego na potrzeby I Jurajskiego KPD
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 18–22°Blg
Ekstrakt końcowy: 4–6°Blg
Zawartość alkoholu: 6%–9% obj.
Goryczka: 20–40 IBU
Barwa: 35–60 EBC
Wygląd: Barwa od brązowej do ciemno-brązowej z rubinowymi refleksami. Barwa czarna jest wadą, niewłaściwą dla stylu. Trwała, zbita, drobno i średnio pęcherzykowa piana, koloru żółtobrązowego. Zamglone do klarownego, aczkolwiek ciemniejsze wersje mogą być nieprzeźroczyste.

Aromat: Bogate aromaty słodowe, często z nutami karmelowymi, toffi, suszonych owoców, orzechowymi, głęboko tostowymi lub lukrecji uzupełnione aromatami pochodzącymi od wędzonych słodów kojarzących się z dymem ogniska, wędlinami lub oscypkiem. Aromaty wędzone od średnio–intensywnych do intensywnych; nie powinny jednak dominować nad aromatami słodowymi. Aromaty torfowe są niepożądane. Ciemniejsze wersje mogą posiadać aromaty czekoladowe, melasy, kawy, ale nigdy mocno palone. Profil drożdżowy czysty, z alkoholowością od niskiej do średniej. Estry, jeżeli występują powinny współgrać ze słodowością, przypominając aromaty suszonych owoców, śliwek, wiśni. Niska lub niewyczuwalna chmielowość. Brak kwasowości. Profil aromatyczny po stronie słodowej. Diacetyl, DMS, estrowość i fenolowość są wadami.

Smak: Silnie zaznaczona słodowość w profilu. Słodkawa, różnorodna, przybierająca postać karmelu, toffi, suszonych owoców, orzechów, pumpernikla, tostów, przypieczonej skórki od chleba, melasy, lukrecji, czekolady połączone ze smakami wędzonymi, dymnymi. Posmaki silnie palone są niewłaściwe dla stylu. Palność powinna być niska, krótka, raczej czekoladowa, kakaowa, przypominająca tę ze Schwarzbiera. Od braku do średnio–niskich posmaków chmielowych pochodzących od lekko przyprawowych odmian chmielu (np. Lubelski, Saaz). Czysty charakter lagerowy. Balans smakowy zdecydowanie po stronie słodowej. Posmaki utlenione, winne, przypominające cherry są opcjonalne i charakterystyczne dla wyleżakowanych egzemplarzy.
Goryczka: Średnio–niska do średniej, ma za zadanie jedynie kontrowanie słodyczy cukrów resztkowych.

Odczucie w ustach: Pełne, gładkie w odbiorze, ze współgrającą z całością i ułożoną alkoholowością. Wysycenie średnie do wysokiego, nadające wrażenie jeszcze większej treściwości. Rozgrzewanie alkoholowe jest akceptowalne, niskie do średniego, nie powinno przybierać postaci rozpuszczalnikowej.

Ogólne wrażenie: Mocne, ciemne piwo dolnej fermentacji o złożonym, słodowym profilu, wyraźnym charakterze wędzonym oraz niskiej paloności. Czysty charakter drożdżowy pozwala wybić się aromatom słodowym. Niska chmielowość oraz goryczka balansująca cukry resztkowe.

Surowce i technologia: Słody monachijskie, wiedeński, pilzneński lub ich mieszanki powinny być bazą zasypu. Aromaty dymne wnoszone są przez wędzone słody. Dodatkowo, by podnieść kompleksowość wykorzystuje się różnorodnych słodów karmelowych. Dla nadania koloru używa się słodu czekoladowego lub palonego pozbawionego łuski. Niewielkie ilości szlachetnych, kontynentalnych chmieli (Lubelski, Marynka, Saaz, Perle, Hallertau). Drożdże dolnej fermentacji.
Przykłady komercyjne: Widawa Porter Bałtycki Wędzony, Porter Wędzony 55 Gościszewo
Dodatki:
Drewno: Zabronione
Owoce: Użycie suszonej, wędzonej śliwki lub jakichkolwiek innych owoców jest niewskazane. Aromat wędzony powinien pochodzić od słodów

Przyprawy: Zabronione
Surowce niesłodowane: Niewskazane

Dzikie drożdże: Zabronione
Inne dodatki: Zabronione