American Porter
Mateusz Puślecki, na podstawie BJCP

Parametry:
Ekstrakt początkowy: 12,5 – 17 Blg
Ekstrakt końcowy: 3 – 4,5 Blg
Zawartość alkoholu (vol.): 4,8 – 6,5 %
Goryczka: 25 – 50 IBU
Barwa: 43 – 79 EBC

Aromat:
Aromaty ciemnych słodów (paloność, kawa, czekolada) na poziomie od średnio niskiego do średnio wysokiego. Aromaty spalenizny lub popiołowości są nieodpowiednie. Opcjonalnie wyczuwalne nuty słodowe (ziarnisty, chlebowy, toffi) od braku do niskiego poziomu. Aromat chmielowy (żywiczny, ziemisty, kwiatowy) od niskiego do wysokiego poziomu. Estry owocowe (czerwone jabłko) od braku do średniego poziomu. Dopuszczalna niska alkoholowość. Brak diacetylu.

Wygląd:
Kolor piwa brązowy do bardzo ciemnego brązu, często z rubinowymi lub granatowymi refleksami. Może być zbliżony do czarnego. Piwo jeśli nie jest nieprzezroczyste powinno być klarowne. Gęsta, beżowa piana ze średnią trwałością.

Smak:
Posmaki słodów palonych (delikatnie palone, czekoladowe, kawowe) od średniego do średnio wysokiego poziomu z odrobiną zbożowej, ciemno słodowej wytrawności na finiszu. Może mieć wyraźny charakter pochodzący z ciemnego, prażonego ziarna, ale nie powinien być zbyt cierpki, spalony lub gryzący. Aromat chmielowy (żywiczny, ziemisty, kwiatowy) od niskiego do wysokiego poziomu i powinien się balansować i uzupełniać wzajemnie z aromatami ciemnego słodu. Wersje chmielone na zimno mogą mieć żywiczny charakter. Estry owocowe od braku do średniego poziomu. Finisz od wytrawnego do półwytrawnego.

Goryczka:
Goryczka chmielowa średnia do wysokiej, może być podkreślona przez ciemny słód.

Odczucie w ustach:
Ciało średnie do średnio wysokiego. Wysycenie średnio niskie do średnio wysokiego. W mocniejszych wersjach może pojawić się lekko rozgrzewający alkohol. Możliwa maksymalnie niska cierpkość od ciemnego słodu.

Ogólne wrażenia:
Treściwe, słodowe, ciemne piwo ze złożonym i bogatym charakterem ciemnego słodu.

Komentarz:
Dość szeroki styl otwarty na interpretacje piwowara. Intensywność i smak ciemnego słodu może się znacznie różnić. Może, lecz nie musi mieć silny chmielowy charakter i może, lecz nie musi zawierać znaczące produkty uboczne fermentacji. Może mieć amerykański lub brytyjski charakter.

Historia:
Mocniejsza, bardziej agresywna wersja od pre-prohibition i/lub angielskich porterów, rozwiniętych w erze nowoczesnego piwowarstwa kraftowego. Historyczne wersje istniały szczególnie na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, niektóre z nich wciąż są produkowane (zobacz Piwa Historyczne, Pre-Prohibition Porter). Ten opis dotyczy nowoczesnej, kraftowej wersji.

Surowce:
Może zawierać wiele słodów, ze znaczącą ilością ciemnych, często również czarnych (słód czekoladowy jest również często używany). Amerykański chmiel zwykle używany na goryczkę, ale również odmianami amerykańskimi lub brytyjskimi chmieli się na aromat, jednak kolidująca cytrusowość jest niepożądana. Drożdże górnej fermentacji, mogą być zarówno czyste szczepy amerykańskie, jak i charakterystyczne angielskie odmiany.

Podsumowanie:
Bardziej goryczkowe i często mocniejsze wraz z większym wpływem ciemnych słodów niż angielski i pre-prohibition porter. Nie tak mocny i wyrazisty jak American Stout.

Komercyjne przykłady:
Anchor Porter, Boulevard Bully! Porter, Deschutes Black Butte Porter, Founders Porter, Great Lakes Edmund Fitzgerald Porter, Smuttynose Robust Porter, Sierra Nevada Porter, Texas Porter Browar Pinta, Dark Angel Browar Hoppy Beaver, Robust Porter Browar Brodacz.